مبانی نظری و پیشینه تحقیق تمرینهای پلایومتریک
مبانی نظری وپیشینه تحقیق تمرینهای پلایومتریک
مقدمه :
روشهای تمرینی پلایومتریک که به منظور ترکیب سرعت و قدرت در اجراهای ورزشی طراحی شده ، ذاتاًً از توان بالقوهی زیادی برخوردار است و در صورتی که با روش علمی به کار برده شود ، به ورزشکار کمک میکند تا بتواند اجرای حرکت و مهارت را با سرعت بیشتری آغاز کند ، تغییر مسیر ناگهانی دهد و شتاب حرکت خود را در کوتاهترین فاصله زمانی بهدست آورد .
زیربنای نظری پژوهش :
با توجه به اینکه متغیرهایی هم چون طول شیرجه ، رکورد 33متر شنای کرال سینهی سر بالا و ... فعالیتهایی بیهوازی هستند ، عوامل مختلفی میتوانند بر توان بیهوازی و دیگر متغیر های وابستهی این پژوهش اثر بگذارند . برخی از این عوامل عبارتند از :
جنسیت :
مردان به دلیل فیزیک خاص بدنی خود و تأثیر هورمون های جنسی مردانه ، نسبت به زنان درصد عضلهی بیشتر و در نتیجه قدرت و توان بالاتری دارند .
سن :
با افزایش سن ، از دوران میانسالی ، از درصد عضلات بدن کاسته شده و توان نیز کاهش مییابد . یک فرد 60 ساله ، 60 % حداکثر توان بیهوازی اسید لاکتیک شخص 20 ساله را داراست .
درصد چربی :
مقدار چربی بدن تأثیر بسزایی در توان فرد دارد . زیرا چربی بر خلاف عضله ، توانایی ایجاد حرکت ندارد و میتواند موجب کاهش سرعت و توان فرد شود .
نوع تارهای عضلانی :
در شدتهای بالاتر فعالیت ( 75 تا 90 درصدVo2 max )، فراخوانی تارهای تند انقباض بیشتر است . به عبارتی ، ورزشکاران رشتههای سرعتی قدرتی ( توانی ) نیاز بیشتری به درصد بالای تارهای تند انقباض دارند . بازده توان تارهای تند انقباض تا چهار برابر تارهای کند انقباض است و این برتری مربوط به سریعتر منقبض شدن تارهای تند انقباض است . در تولید نیرو جهت فعالیتهای دراز مدت تارهای کند انقباض اقتصادیتر از تارهای تند انقباض هستند . تارهای تند انقباض ممکن است از میانگین توان طولانیتری ، حتی در طی انقباضات دراز مدت ، برخوردار باشند . اکثر عضلات انسان دارای 50 % تار تند انقباض و 50 % تار کند انقباض هستند . نحوهی ترکیب تارها ، انسان را برای انجام انواع فعالیتهای کوتاه مدت و دراز مدت یاری میدهند . دوندگان سرعت و پرشکنندگان ارتفاع دارای بیشترین درصد تارهای عضلانی نوع تند انقباض ( 61درصد ) بوده ، در صورتیکه قهرمانان راهپیمایی ( 41درصد ) و صحرانوردی مرحلهای ( 33درصد ) دارای کمترین درصد از این نوع تار هستند ( فاکس و همکاران ، 1381 ).
تخلیهی فسفوکراتین :
فسفوکراتین در شرایط بیهوازی برای بازسازی مولکولهای پر انرژیATP مصرفی و حفظ ذخایر آن در بدن مورد استفاده قرار میگیرد . با ادامهی فعالیت ، دستگاه فسفاژن توانایی اندکی برای جایگزینی آن دارد . در چنین شرایطی ، با تخلیهی ذخایر فسفو کراتین ، مقدارATP نیز افت میکند . بیشترین کاهش در تراکم فسفوکراتین در اولین دو دقیقهی انقباض